elveda.

Sen, hiç gece gökyüzüyle ağladın mı?
Sen,hiç yıldızlarla dertleştin mi?
Başını yastığa koyar koymaz,
Ağlamaya başladın mı?

Çaresizliği bilir misin?
Saatlerce ağlamayı,
Sevdiğinin yolunu gözlemeyi,
Elbet bir gün döneceğini düşünmeyi,
Kendini bu şekilde avutmayı,
Ağlamayı,kalem ve kağıdı...
Bir çare olarak görmeyi bilir misin?
SÖYLE!...Söyle bilir misin?

Her gece yıldızlara bakardık,
Geceyi zor beklerdik,
Keşke gelse diye,hep dua ederdik.
Yıldızlar gözükünce rahatlardık,
Birbirine en yakın olan yıldızlara bizim adımızı verirdik.

Artık geceleri beklemiyorum,
Çünkü sen yoksun.
Artık yıldızlara bakmıyorum,
Geceleri sevmiyorum.
ARTIK! Artık gecenin gelmesi için değil dualarım,
Gecenin bitmesi ve bir daha gelmemesi için.

Kim bilir nerde,kimlerlesin?
Artık yıldızlara bakarken benim yerime kimi koyuyorsun...

İsyanım gecelere,
İsyanım sensizliğe,
İsyanım sensiz geçen her güne...

Her gün yeniden acıyla ölüyorum,
Çünkü sen yoksun.
Artık her gün değil,
Bugün ve son kez öleceğim.

Senden ilk değil ama SON KEZ bir şey isteyeceğim.
“Bu gece gök yüzüne bak
Ay ve yıldızları göreceksin
Hepsine iyi bak
Ay’da beni yıldızlarda,
Göz yaşlarımı ve seni göreceksin”.

İşte o gece!
Sen yokken döktüğüm yaşları
Yıldızlar dökecek,ve bu sefer
Yıldızlarla ben değil
SEN ağlayacaksın...

Ben artık sonsuza dek yok olacağım,
ÇÜNKÜ!!!...

Tek yaşama sebebim sendin,
Ve sen gittin,
Ama...
SENİ HALÂ SEVİYORUM!
VE SEVGİYİ KALBİME GÖMÜP,
ÖLÜYORUM!!!

ELVEDA TEK AŞKIM!
ELVEDA YAŞAMA SEBEBİM!
ELVEDA SENSİZLİK!
ELVEDA GECELER!
ELVEDA!!!...........

 ateşböceği