sürgünüm gözlerine

sürgünüm gözlerine
emre gümüşdoğan

çağla yeşili akşamlarımda
çiseleyen yağmura inat
üşümüş çınar yapraklarında
anılarımla yüzleştim

bilir misin
kaç kaçamak öpüş
kaç bağ bozumu tanık
dönüşünü umarak
gecenin çığlığı yalnızlığımı sararken
papatyalar açtı düşlerimde

kıyılarına varamadığım denizlerde
yosun gözlü
yosun kokulu kadınlara sundum
kiraz çiçeklerinde dolaşan meltemi
belleğimde yitti maviler
kulaçlarım yorgun
sıcak ellerin üşür yüreğimde

kırar anlatımlarımı
gözlerinin izdüşümü
yitik sözcükleri ararım
eylülümün sarı evreninde
oysa sana saklamıştım
en güzel sözcükleri
gül yaprakları gibi içimde kurutarak

anılardan süzülüp gelen güvercin güzelliğinde
bastı dallarımı o deli müzik
dönülmez yolculuklara çıkmaya hazırım
sis kaplasa da
uçurumlarına ağıtlar dizdiğim
dağ geçitlerini
kuruyan dudaklarıma
umudun öpüşü yeter
rastlantı bu deme
sürgünüm gözlerine