kim anlar ki?

Her şey gelip geçici mutluluklarda öyle , bir gün mutlaka herşey hiç yasanmamış gibi unutulup gidiyor.
Söylenen sözler edilen yemnler yalan olup bitiyor..Bu gün çok mutsuzum  bütün bunları yazarken içimdeki mutsuzlugu anlatmak okadar zor ki
ne sözler yetiyor nede gözyası anlatabiliyor..Sıgınacak bir cift omuzu bulmak buldugunu sanıp sıkı sıkıya sarılmak güvenmek , gercekten sevgini vermek ve sevildigini bilmek ,
hersey hersey bomboş...Aslında ne kadar yanlız oldugumu gördüm ben bugün herseyin ne kadar yalan ve boş odugunu  etrafımdaki her insanın sadece  iki kelimenin üzerine kurulmuş  sonu gelmeyen koskoca bir yalan oldugunu,
ben bu gece  yanlızlıgı gördüm ....Aglıyorum sarıldıgım yastıgım tek sırdasım tek dert arkadasım..Kim anlarki beni bu kadar  yanlızlıgın içinde Kim silebilir gözyasımı kime inanır kime güvenebilirim ? kim gercekten dost olur gözyasıma???